Wat zijn de soorten esdoornsmeedstukken?

Smeedstukkenkan worden onderverdeeld in koud smeden, warm smeden en heet smeden, afhankelijk van de temperatuur van de blanco tijdens de verwerking. Koud smeden wordt over het algemeen verwerkt bij kamertemperatuur, en warm smeden wordt verwerkt bij een temperatuur hoger dan de herkristallisatietemperatuur van het metalen plano.

Ingedeeld op structuur

Het verschil in de complexiteit van de geometrische structuur van smeedstukken bepaalt dat er een duidelijk verschil is tussen het matrijssmeedproces en het matrijsontwerp. Het definiëren van het structuurtype van smeedstukken is een noodzakelijke voorwaarde voor procesontwerp. In de industrie worden algemene smeedstukken onderverdeeld in 3 categorieën, en elke categorie is onderverdeeld in 3 groepen, in totaal 9 groepen.

Type 1 - Smeedstukken waarvan de hoofdas verticaal in de matrijsholte is geplaatst en vergelijkbare tweedimensionale afmetingen hebben in horizontale richting (meestal cirkelvormige/draaiende lichamen, vierkante of soortgelijke vormen). Bij het smeden van dergelijke smeedstukken worden gewoonlijk stuikstappen gebruikt. Het is onderverdeeld in 3 groepen, afhankelijk van het verschil in moeilijkheidsgraad.

1.1. Smeedstukken gevormd door stuiken en licht indrukken, zoals tandwielen met weinig hoogteverschil tussen de naaf en de velg.

1.2. Smeedstukken gevormd door extrusie met licht stuiken of gecombineerde extrusie, persen en stuiken, zoals kruiskoppelingsvorken, kruisassen, enz. 1.3. Smeedstukken gevormd door composietextrusie, zoals naafassen, enz.

Type 2 - De hoofdlichaamsas wordt horizontaal in de matrijsholte geplaatst voor vorming, en de rechte smeedstukken met lange as zijn lang in één dimensie in de horizontale richting. Het is onderverdeeld in 3 groepen, afhankelijk van de mate van verschil in het dwarsdoorsnedeoppervlak van de verticale hoofdas.

2.1 Maplesmeedstukken met weinig verschil in dwarsdoorsnedeoppervlak van de verticale hoofdas (de verhouding van het grootste dwarsdoorsnedeoppervlak tot het kleinste dwarsdoorsnedeoppervlak is <1,6, en andere apparatuur kan worden gebruikt om knuppels te maken).

2.2 Maplesmeedstukken met grote verschillen in dwarsdoorsnedeoppervlak van de verticale hoofdas (de verhouding van het grootste dwarsdoorsnedeoppervlak tot het kleinste dwarsdoorsnedeoppervlak>1,6, andere apparatuur is vereist om plano's aan de voorkant te maken), zoals drijfstangen , enz.

2.3 Esdoorn van smeedstukken waarvan de uiteinden (een of beide uiteinden) vorkvormig / takvormig zijn, naast het bepalen of het maken van blanco's vereist is volgens de bovengenoemde twee groepen, moet het voorsmeedproces redelijk zijn ontworpen, zoals het omhulsel vorken.

De eerste en tweede typen smeedstukken zijn over het algemeen vlakke scheidingen of symmetrische oppervlaktescheidingen, en asymmetrische scheidingen verhogen de complexiteit van smeedstukken.

Type 3 - smeedstukken waarvan de hoofdas kronkelig is en op de matrijsholte ligt. Het is onderverdeeld in 3 groepen, afhankelijk van de richting van de hoofdas van het lichaam.

3.1 De hoofdas van de groep is gebogen in het verticale vlak (het scheidingsoppervlak is een zacht golvend gebogen oppervlak of met een val), maar het bovenaanzicht is een rechte lange asvorm (vergelijkbaar met de tweede categorie), en in het algemeen is het kan worden gevormd zonder speciale buigstapsmeedstukken te ontwerpen.

3.2 Esdoornsmeedstukken waarvan de hoofdas in het horizontale vlak is gebogen (het scheidingsoppervlak is over het algemeen vlak), en de buigstappen moeten zo worden gerangschikt dat ze worden gevormd.

3.3 Esdoornsmeedstukken waarvan de hoofdas ruimtebuigend is (asymmetrische oppervlaktescheiding).

Er zijn ook smeedstukken met twee of drie soorten structurele kenmerken en complexere smeedstukken, zoals de meeste smeedstukken van de stuurknokkels van auto's.